Translate

4 Nisan 2014 Cuma

2187.bölüm..

ela-- bu,firuze teyzeden.. börek,ayşeden.. patlıcan dolması,haladan.. salata,orhan abiden.. humus,tuğruldan.. diğerlerini,hamarat eşin ve faruk bey yapmışlar.. nefis olmuş..
ufuğa gel dedik.. gelemem,dersim var.. çok çok öpüyorum,onu.. kazanacağını biliyorum dedi..

irem-- (gülümsedim ) sağolsunlar.. hepinizin eline sağlık..
tuğrul-- üstadım,tadına bak bakalım.. beğenecekmisin..
(humustan verdi çatalıyla )
irem-- hımm,tadı çok güzel.. üstadım..
menekşe-- sen tuğrula ne zaman humus yapıp, yedirdin ki..
niye biz yemedik..
irem-- yedinizz,beraberdik.. nişanlıydınız da.. orhan abinin ,korktuğu için..
menekşe-- aman tamam.. hatırladım.. ayrıntıya girmesene..

irem-- (gülümseyerek) pekii..  mutfağa girebilirsem, yeniden yaparım .. diyeyim o halde..
menekşe-- ben hazırlayıp,seni çağırayım.. bahaneyle,ilk defa evimize gelmiş olursunuz..
irem-- mesaj alındı,menekşe.. cevabı,bilahare veririm..
güldüler..
irem--  güzide hanım,sacide abla,zuhal ve ziya niye yok..

bekir-- eve gitmedim,haberi yok..
mahmut-- güzide de terzide,selamı vardı..
irem-- as..
melek-- zuhal,annesine gidecekti.. ziya da,İskenderundan dönünce oradan alacakmış..  biz bu yağmurda,çarşıdaydık..gayenin,yanına uğradık.. selamı vardı..
irem-- as.. yeşim ?

candan-- görmedik onu..
irem-- gülderen hanım,tamer ..batu bey..sizler..
gülderen-- cevap veriyorum.. tamerle batu izinlilerdi.. gayet iyiler ,
bende fena değilim..

irem-- (gülümsedim ) allah daha iyi etsin.. kaan,ceyda..
kaan-- perişanım..
ceyda-- ne gündü,anlatamam.. şok olduk.

irem-- anlıyorum.. ela,menekşe.. abiler,nasılsınız..
ela,bir sarma daha yedirdi..
menekşe-- ne sen sor,ne biz söyleyelim.. ama fena değiliz..
orhan-- tuna olmayınca ,mahvolduk valla..
tuna-- biliyorum abi ama mecbur oldum..
tuğrul-- parmağımı kıpırdatacak halim yok gibi, durmuyorum değil mi..
irem-- yok,çok iyi görünüyorsun abim..

irem-- anar,figen,yasin.. siz..
figen-- iyiyiz de.. bugün,zordu..
anar-- tahmininize bırakıyorum..

yasin-- ben feci yorgunum.. akşama kadar,iki metre çapında,
üç ton ağırlığında.. bir dişlinin takılmasına uğraştık..
tuna-- taktınız mı bari..
yasin-- yok..
irem-- osman eniştemden, rica et..
tuğrul-- bak bu doğru..
yasin-- ben dahil,yirmi makina mühendisi yerine takamadık.
osman enişte yaparsa, rezil oluruz..

orhan-- işin yürüsün istiyorsan,götür.. öğrenirsiniz hiç olmazsa..
lütfü bile dedikten sonra,dene bence..
irem-- hesaplayıp,kolayca taktıracağına eminim ..
nesine istersen,iddiaya girerim yasin..
nedim-- nesine istersen demeyinn.. bir hata payı bırakınn..
güldüler..

irem--  eva,naim bey..(aldım birer lokma )
naim-- iyiyiz,şükür..
irem-- sevindim.. (suyumu içerken)
orhan-- bekir beyi sormadın,küs müsünüz.. yoksa çekirdek mevzusu mu yine..
tuğrul-- küs olsa, gelir mi canım.. artık,tatlı mevzusu varmış..orhan abi..
bana bakıp..buruk buruk ,gülümsedi bekir bey..

naim-- hayırdır,bekir bey.. ne oldu.. çok da,durgunsunuz..

tuna-- evett,bende bilmiyorum.. çiçekler,baklava hadi neyse de..
irem-- tuna,sözünü kesebilir miyim..

Hiç yorum yok: