1762.bölüm..


ergün-- söyle bacım..
irem-- ya sen gerçekten,dahisin.. şimdi böyle gördükçe,duydukça
kısmetini engellemişim gibi hissettim.. maruf ikna et,dubaiye gelsin demişti de..
ben bencillik edip.. hayır ,abimi göndermem dedim..
imkanları göz önüne alıyorum da,istersen söylerim.. git yani..

ergün-- (gülerek ) yok bacım,iyi demişsin.. gitmeyi düşünmem bile..
ziya--iyi fikir,çaktırma irem.. ali evlendikten sonra.. gönderelim ..

ergün-- ya ziya geç bunları.. kim kimi engelleyebilmiş ki.. kişi yeter ki,istesin.. bir yolunu bulur..
tuna-- ahh ah.. çok doğru ergün..
irem-- sarı neredeydi demiştin..

kahkahalarla gülerken..
yasin-- tuğrul abi,bunu bende anlamadım..

tuna-- boşver yasin.. biz akşam İstanbula doğru yola çıkacağız.. kısmetse..
gelen misafirler Mersinde bizi bekliyorlar.. eşya hazırlamadık daha..
 müsadenizi istiyoruz.. ali güle güle git-gel..
teskereni aldığında,yine toplanalım inşallah.. yolcu etmeye de,gelmek isterdik ama kusurumuza bakma artık..

ali-- estafurullah tuna.. ayağınıza sağlık,sağolun geldiğiniz için..
ne kusuru.. kimse yolcu etmeye gelmeyecek zaten.. hale götürecek beni..

kalktık hep beraber.. önce ikimizde ufuğu kucağımıza alıp.. öptük öptük..
karşılıklı iyi dileklerle..  sarılıp vedalaştık..herkesle..
ali abimle de gözlerimiz dolu dolu kucaklaştık.. tunada bende..

ama teyzemle sarıldığımızda,film koptu..  istisnasız herkes ağlıyor..

saadet-- zuhall..
zuhal-- anladım..

ben teyzemin,o da benim gözümü siliyor..

teyzem bakır tepsiyi istemiş meğerse..
saadet-- oğlumuzu büyütmüşüz,askere gönderiyoruz.. ne mutlu ablam..
böyle günde gurur duyulur,üzgün olunmaz.. hadi bakayım.. çalmak benden oynamak sizden..

Adana köprü başını çalıyor..
neşe abla,ela,menekşe,figen..hayal  zılgıt çekiyorlar..

o daralmış alanda.. neşeyle zıpladık,hopladık.. sığdık, sarmaş dolaş..
hep birlikte hem söyledik.. hem oynadık.. gümbür gümbür..  halay bile çektik ..
 sıcak,samimi .. aile olmanın güzelliğini tattığım.. unutulmaz
anlardı benim için..