1384.bölüm..


hülya-- doğru ne diyeyim.. o sevgisizlikle,cahilikle onlardan da.. şevkat görmeyince.. dinledim..annemi..
ve gerçekten koca sülalesinde ele alınacak kimse yok.. yanlızım,dört duvar arasında
aklımı kaçırmak işten değil..
hepimiz aynı apartmanda oturuyoruz
kayınvalidem,görümcem ben.. en üstte bir kiracı var.. kadınla kaçak görüşüyoruz..düşün artık..
beyhan işten geldiğinde.. önce annesine uğruyor,sonra görümceme.. eve geldiğinde,merhaba değil.. sen bugün böyle yapmışsın diyor.. hergün böyleyiz.. ayrı eve çıkmıyor,yanlız bir yere gidemiyoruz kesinlikle..  bana toka dahi almıyor..ne gerek var,olanı kullan diyor.. mutfak gideri hariç,
 müthiş cimriler..

irem-- daraldım hülya,anlatma.. bundan sonra kimseyi karıştırma yuvana,kocanla iyi ol..
bak geldi,beraber tatil yaptınız..  cimri de olsa.. sana kızına değer vermiş değil mi..
,o da farklı olmasını istiyor demek ki..
 sen de,güler yüzünü,sevgini esirgeme ve aklını kaçırma.. çocuğunu mutlu büyüt.. tamam mı canım..

hülya-- (içini çekerek ) yaptıklarının hep bir karşılığı var.. çıkarsız adım atmıyor..
artık bende öyle oldum.. garip,bedelli bir ilişki bizimkisi.. kıt kanaat geçinseydik de.. kocamın beni sevdiğini hissetseydim keşke..

irem-- sen ona sevdiğini hissettirdin mi ki.. istiyorsun..
hülya-- ................
yıldız-- (balkona çıkmış ) kızlarr,içeri gelin de yüzünüzü görelim.. mevlit başlayacak hadi..

indik arabadan..
irem-- nasılsın teyze..
yıldız-- tahmin et.. ya sen..
irem-- sende beni tahmin et..

açtım arka kapıyı..  teyzeme verdik,kutuları..  tepsiyi hülya aldı.. bende çantamı alıp,kilitledim kapıyı..

**********

evi de,eşyaları da.. çeyizi de gayet güzel.. o mutlu ya,önemli olan o..
misafirlere ,hoşgeldiniz dedikten sonra..  hevesle evini gezdirdi bana.. dolapları açıp gösterdi..

irem-- ablam.. ağzın tatlı olsun.. eşinle huzurun değerine paha biçilmez..
lütfen-annen ama-evine teyzemi karıştırma.. hülyayı biliyorsun,dememe gerek yok..

hayal-- sağol canım.. benim de niyetim o.. mevlit başlıyor,örtün var mı..
irem-- ben çalışıyordum,mevlitten haberim yoktu ki..  eve de uğrayamadım..

hayal-- (açtı çekmeceyi ) ben vereyim..
irem-- teyzem,zuhal ,neşe abla ,menekşe niye gelmediler..

hayal-- (örtüyü verdi)ben duvak mevlidini şimdi yapmayacaktım gülüm.. yıldız teyzem arzu edince.. dün kalkıştık aniden.. herkes birşey yapıp getirdi sağolsun.. kimseyi çağıramadık bile..
zuhalin misafirlerinin geleceğini biliyorduk..dün çeyiz serilirken bahsedildi
teyzem kusura bakma kızım gelemeyiz dedi.. bende anlayışla karşıladım..

karşı evi yatakhane gibi yapıp..  on kişilik hazırlamışlar..  bizde yardım ettik..yemeklere.. pişirdik bile..
bu sabah erkenden.. ana-baba-nene-hala,teyze akraba eş dost.. elli kişi geliverince.. karşı eve sığılmamış.. tabi..

yıldız teyzemler, annene gitmiş.. bir aileyi neşe abla almış..
bir aileyi menekşe mersindeki evine götürmüş.. kalanlar teyzemler ve karşı eve sığarız demişler..
anneannem anlattı..
illa sizin evinizi görelim demiş suzan hanım.. densiz biz orada  kalırız ,kimseyi götürmeyin diyormuş.. ziya gözüne bakınca.. susmuş..  şimdi onun evindelermiş,hatta zuhal sinirlenip  gitmemiş..

irem-- ablam mevlit okunurken,ben bir zuhali arayayım da.. misafirlerine kalacak yer olduğunu  söyleyeyim..
hayal-- telefon koridorda.. ara..
irem-- ses olur ,arabadan ararım..
hayal-- iyi,tamam..

******

arabaya oturup.. aradım teyzemleri..

osman-- alo..
irem-- eniştem,benim.. nasılsın..
osman-- iyiyim yavrum,sen nasılsın..
irem-- çok şükür.. misafirleriniz gelmiş.. kalacak yerimiz var,sıkışmasınlar diye aradım..
osman-- yerleşildi kızım.. neşeyle,menekşe götürdüler.. sağolasın..
irem-- sende sağol da,.. zuhal yok mu..

osman-- yok.. kalabalık olarak buradalardı.. yendi içildi.. sonra evlerini görmek istemişler.. kalktılar birden.. kim ne dedi,bilmiyorum da.. zuhal gitmedi..  canı sıkılmış,ben biraz yürüyeceğim baba dedi.. gitti.. teyzenle,bacılarım da mutfakta yemek yapıyorlar.. çağırayım mı..

irem-- yok eniştem.. çağırma da.. gerçekten kalacak yerimiz var..hepsi buyursun gelsin..
eğer söylemezsen küserim inan ki.. bana rahatsızlık vermeyecekler.. yurtta her ihtiyaçları karşılanacak..

osman-- geldiklerinde,uygun bir an olursa sorarım öyleyse..
irem-- tamam.. ben hayalin duvak mevlidindeyim.. köşkü ararsanız ,onlar haber verir bana.. öptüm seni..
osman -- bende kızım..

kapatıp.. çıktım arabadan.. kilitlerken.. yanımda bir taksi durdu ve içinden zuhal indi.. gayet güzel giyinip,makyajını yapmış ama morali bozuk tabi..

taksi gidince.. sarıldık birbirimize..
irem-- şimdi duydum.. takma kafana..
zuhal-- takılmayacak gibi değil.. ben niye geldim ki,buraya.. aptallık işte..
içeridekilere laf lazım.. geldiğimi söyleme.. ben gidiyorum..


irem-- delimisin be.. gel,beraber gideriz.. ifadeni düzeltirsen.. kimse laf alamaz senden.. daha içeri girip oturmadım bile.. seni götürürsem.. dillerinden kurtulamam..  ziyanın aklı başında,sen niye üzülüyorsun ki.. susturmuş annesini..işte..