Translate

30 Ağustos 2012 Perşembe

1304.bölüm..


menekşe-- normal çağırsa,tuna gidermiydi sence..

ir-- gitmezdi de,çok zamansızdı bizim için.. okulun ikinci haftasında evleniyoruz düşünsene..
 bir günde gelinlik dikildi..gece kına,nişanı bir arada yaptık.. evin içi curcuna.. benim kafam karmakarışık..
tuna da abisiyle konuşup,bilet almış..kaçtı demeyeyim diye, sabaha karşı üç gibi,bana haber vermeye geldi.. konuştuk,gitti.. ikimizin de o halini hiç unutamıyorum..
kimse gittiğini bilmiyor,ben ağlamışım..gözlerim şiş.. nikah kıyılacak güya..
 sabah davul,zurna sesiyle uyandım..
annem evin neresinde sakladıysa..bir çeyiz çıkarmış ki..inanılmaz canım..adamlar taşıyorlar devamlı..
annem bir gördü beni.. zaten tunaya,babama..bana kızgın.. erken evleniyoruz diye..
ne dedi de bu haldesin,daha ilk günden seni üzdüyse..
bu evden çıkamazsın,seni okulda bile göstermem dedi.. zorla ikna ettim.. ergün abim,koca kamyonu yerleştiriyormuş..tunanın gittiğini ve ilgilenemeyeceğini sadece ergün abime söyledim..
 arabayı o süsletti.. beni kuaföre götürüp,getirdi.. saat dörtte tunanın ve abilerinin geldiğini de ondan duydum..
her işimiz telaşlı,zor ve maceralı oldu..

nikaha geç kaldık.. düğün istememiştim,çiftlikte yemek yiyeceğiz hep beraber.. ama biz oraya da gidemedik..
eren ve tuğrul abiler bizi ertesi gün Mersine davet etmişler.. bizi yatta ağırladılar..
gayet nazik olsalarda.. aralarındaki gerginlik öyle belli ki..
eren abi hissemi,yatı evlerimi satacağım.. elimde para bulunsun,başkası alacağına sen al dedi..
hasta olduğunu sanıyor ya,tedavi olacak.. almanyaya gitme planı var..
tuna tamam,hisseni alırım.. ama satmadan da istersen para kullanabilirsin dedi..
yok dedi,eren abi.. protokol yaptılar..
tuğrul abi,benim hissemi de al dedi..satma,senin ihtiyacında yok demesine rağmen...ısrar etti,
onunla da anlaştılar.. on gün sonra,Adanaya gelecekler ve tuna ödeme yapıp hisseleri alacak..


samimi değilim,anlamaya gayret ediyorum onları da..
 kardeşlerin aralarında,protokol imzalamaları öyle garip geldi ki,bana.. ama söylemedim..
bilakis  yatıştırmaya çalıştıkça,biz bozuluyoruz bu seferde.. daha iki günlük evliyiz..

babam kebap yedirmeden göndermem demiş,kaldılar bir gün daha..
burada buluştuk.. kıvılcım bekliyorlardı,eren abi,tuna ve ben varken kıyamet koptu.. birbirlerine bağırıyorlar, yumruklaşacaklar neredeyse..
bizimkilerin geldiğini görünce.. mecburi sustular..
kırgınlıkla ayrılacaklar,tunanın anlattıklarından sonra.. tarafsız olmam çok zor..geçmişte olanlar,su yüzüne çıktı ama misafirler ,ben çağırmışım.. karışmasam daha mı iyiydi diye suçluluk da duyuyorum..böyle gitmemeliler..diyorum kendi kendime..
 çiftlikte arabalardan indik.. tuna havaalanına götüreceğim diyor,eren abi binmem arabana..taksi çağırdım dedi.. üçü ayrı tarafta beklerken..
 tunaya seni fark etti,amacına ulaştın..
ama beni pısırık ,kocasının emrinde birisi gibi hatırlamalarını istemiyorum.. ben kendi arabamla götüreceğim..
lütfen itiraz etme bana dedim.. peki diyince,eren abi de kabul etti..


tuğrul-- bu cadı bizi bıraktı ,arabayı park edecek.. ama bilerek gecikti..
biz yarım saat içinde,kardeş-abi olarak.. ..birbirimize ihtiyaç duyduğumuzu,özlediğimizi  anladık..

keşke böyle olmasaydı,daha yakın olabilseydik dedim..
tuna da.. gelmenizi,irem gibi  bende çok istemiştim diyince..
eren balayına istanbula gelecekmişsiniz,bana buyrun..
 evimi size hediye etmek istiyorum.. geldikçe rahat edersiniz  dedi..

buzlar çözüldü.. ilk adımı attık.. ama çok sancılı bir süreçti..
bizi bağlayan iremdir.. tunayı frenledi.. gönül de,ereni değiştirdi.. ben  oğlumun hatırına,boşanmayıp..
kağıt üstünde kalmış bir evliliği sürdürmeye çalıştım ama olmadı..
çok badireler atlattık,tuna,irem eren ve gönül üzülseler de..  hep desteklediler beni..
boşanmaktan başka çarem kalmadı,güçlükle ufuğun velayetini alıp.. boşandım nihayet..
özgür olunca da,biraz dağıttım..

eren ireme bahsetmiş benden.. akşam vakti, sarhoş uyurken.. irem beni aradı.. on dakikada,saygısını kaybetmeden.. öyle iğneleyici laflar söyledi ki.. tokat yemiş gibi oldum..
ilk uçağa atla,ufukla beraber gel..sana..humusla , patlıcan salatası bile yaparım abimm dedi..

yusuf-- geldiniz değil mi.. ödüller kaçırılacak gibi değilmiş..
tuğrul-- geldim ve hayatımın ödülüyle tanıştım.. tesadüfen, o da iremin sayesinde oldu..

mustafa--allah ayırmasın..
amin dedik..

bekir-- misafirlere de,top oynamak ödül oldu baksana.. enerjiye..
irem-- asıl enerji mr.anardaymış..yaseminin annesi,çok beğenmiş damat adayını.. bu akşam yemeğe davet etmiş..

yusuf-- ne zaman görmüş ki.. beğenip,davet etmiş..

irem-- insan yeter ki,niyet etsin.. dün gece saat iki de.. elinde güllerle..  adres bulup,taksiyle yaseminin evine geldi mr.anar.. yukarıda on dakika kaldı ama bakış ve vücut diliyle ifade etmiş kendisini..
tabi bu dediklerim aramızda kalacak.. yasemin,ben bilmiyormuşum gibi anlattı da..

bekir-- yani siz evini mi gözlüyordunuz..

irem-- hımm.. gece kızcağızı ,geç saatte evine götürdük.. annesi pencereden bakınca da..teşekkür ettim.. evimize dönerken.. tuna şurada dur,on dakika bekleyelim dedi.. ve yanılmadı..

mustafa-- tecrübeli olunca..tahmin etmiş demek ki..

tuğrul-- tecrübe nereden.. tuna da seni takip edip,evini mi gözlüyormuş..
güngör-- ohoo.. bilmiyor musunuz..

ir-- bilmiyorlar..onların bildiklerini de,siz bilmiyorsunuz.. hiç karıştırmayın,böyle kalsın..

bekir-- (gülerek) şantajlık konu çıktı ama kullanamayacak olmam ne kötü..
irem-- yaa,ne talihsizlik değil mi..


tuğrul-- hah hah hah.. iremm,kullanmayacakmış bekir bey.. kaybolmayı söyleyim diyorum..
eren-- tuğrull,çok açığın var..toparlayamazsın.. iremi zorlama..

irem--  bir daha düşünürsen,eminim vazgeçersin abi..
sarıçam hatıralarıyla,hafızanı canlandırmaktan mutlu bile olurum..sen bilirsin,hodri meydan..

tuğrul-- sustum..


kakhahayla güldüler..


Hiç yorum yok: