1300.bölüm..


orhan-- yaktın bizi.. irem..
eren--ama çok güzel olmuş..

tuğrul--  karı-koca siz köfte yapın,satarsınız.. dükkanın adı da,kara köfte olsun..

irem--menekşe--ela--tuğrul--orhan-- gönül--eren-- hah hah hah..

irem-- çok hoştu bu.. afiyet olsun.. annem yeşilliği versin de.. son noktayı koyayım.. tuna da,ilk defa yiyecek.. yapabildiğimi bile bilmiyor..


ela-- zamansızlık işte..
menekşe-- hem çalışıyor,hem de (........ ) tunadan uzak tutmak için,uğraşıyor.. fırsatı mı var..

irem-- (yeşilliği de karıştırıyorum ) tuna uzak durmak için çabalamasa..  tek başına benim gücüm yetmezdi,menekşe..zaten uğraşacak evlilikte olmazdı.. insan kendisinden sorumlu..
(........ )savar değilim sonuçta..  pardon,beyler.. ama haksız mıyım..

haklısın dediler..


ahmet-- iremm.. geldiler..
irem-- kalkamıyorum baba..

eren-- biz ilgileniriz..

 hepsi çıktılar çadırdan..bende sıkıyorum aceleyle..  hoşgeldiniz diyorlar..
sesler arttı.. ertan ciyaklıyor..baba diye..orhan abi.. ingilizce konuşuyor..


tuna-- müge bir nefes alayım dur..
eren-- gel kızım .. sıranı bekle,irem var.. haddini bil..

güldüler..

tuna-- ..karım ve kahvemiz nerede..
menekşe-- kahve hazır,hemen koyuyorum..

ela-- tuna, yüz görümlüğü isterim..

tuna-- hah hah hah..canın sağolsun,yoksa sakladın mı..

mustafa-- irem hanım gelmemiş mi..
güngör-- gelmiş canım..

tuğrul-- ne yapacaksınız ,boşverin cadıyı..
ahmet-- tuğrulll..
tuğrul-- buyur ahmet abi..

güldüler..

tuna çadırın içine bakarak..
tuna-- buldum beyler.. buradaymış..

diğerleri de bakınca..
bekir--(gülerek )  sen kimsin.. bu ne hal,böyle..
irem-- işçiyim beyim.. köfteci derler bana..

bekir-- mustafa ,fotoğraf makinası yanında mı..
mustafa-- yanımda da ,vermem..

bekir-- şantaj yapardık ya..
güngör-- o gocunmaz ki.. çoraplı olanlarla, uğraş sen..

kahkahayla güldük..
irem-- kalkamadım,hoşgeldiniz beyler..siz buyrun, köfteyi tabaklara alayım.. gelirim..
çiğdem--(o da bakıyor ) oo irem.. nostalji ha,şalvarlar falan..

irem-- hoşgeldin çiğdem..  bizim nostaljiler,gariban işi..ortam ve şiir gerekmiyor..
çiğdem-- hiç lafın altında kalmıyorsun bakıyorum..
irem-- kalmam da,sevdiklerimi incitmemeye çalışıyorum..

bekir--ama yerinde ve dozunda ufak dokundurmaların güzel oluyor..
irem-- önceden doza hiç aldırmazdım..tunanın sayesinde dikkat ediyorum.. sağolun..

mustafa--  çok yoğurmuşsun..
irem-- ancak yeter dedik..
tuna-- bana niye bilmiyorum diyordun,sen niye söylemedin..köfte yapabildiğini..
irem-- hünerlerimi,yeri geldiğinde görürsen..sürpriz olur demiştim kocacığım..


tuna-- elimi yıkayayım da.. ben de sana yardım edeyim,bari.. beraber sıkalım..

çiğdem-- daha neler duyacağım,bakalım..

eren-- ohoo,sen daha ne duydun ki,çiğdem..  bir nevi mutfak burası da,ikisini yanlız bırakmamak lazım.. istanbulda biz öyle bir hata yaptık da..
tuna-- (gülerek ) erennn..

tuğrul-- biraz daha gecikseniz.. o konser verecekti.. hepimizde yardım edecektik..

tuna-- şansına küs,tuğrul..

irem--(yeterince, köfte sıktım bir tabağa )tuna bunu ikram et,kahve altı  yesinler.. sen elini sürme.. gideceksin..

nermin-- beyler müsadenizle.. irem,sen kalk..hadi kızım..  kahvenizi için.. ben sıkarım,tunaya yazık..

iemr-- anneme bak sen.. o da, damadına kıyamıyor.. arada bir kendimi gelin gibi hissediyorum..

tuna-- (gülerek) irem kıskanma.. sağolun ,hepinizi yorduk....

nermin-- güzel yorgunluk bunlar.. irem hadii..

irem-- (sesimi yükselttim) babaaa.. annem beni sevmiyorr..

ahmet--  prensesim.. bir daha düşün istersen..

nermin-- iremciğim..biz bize kalınca,tüm sevgimi göstereceğim sana..
hiç merak etme,yavrum..


tuna--irem--bekir--güngör--mustafa--eren--çiğdem-- tuğrul-- hah hah hah..