1241.bölüm..

gülderen hanımla,nedim bey.. dolaşıp geldiler ve kemal beyin yanına oturdular..

gülderen-- köşkün içi çok değişmiş,irem hanım.. güle güle oturun..
ir-- teşekkür ederim,gülderen hanım.. siz hayatınızda ki değişikliklerden memnun musunuz..
gülderen-- hımm,çok..
ir-- tamer nasıl,anlaşabildiniz mi..
gülderen-- evet.. tavsiye ettiğiniz kadar varmış,doğrusu.. çok terbiyeli ve çalışkan.. hızla öğreniyor..
villa için,ne zaman gelirsiniz..

ir-- (güldüm) acelesi yok,gelirim bir ara.. nedim bey,ağustos uygun mu..
nedim-- uygun da,bazı planlarımız var.. sonra konuşuruz....
ir-- peki.. kemal bey,eşiniz niye gelmedi..tanışırdık..

kemal-- burada değiller,irem hanım.. kardeşim ve ailesiyle yaylaya gittiler.. o da ,tanışmak istiyordu ama dönünce geliriz artık..
ir-- inşallah.. herkes iyi değil mi..
kemal-- (gülümseyerek) çok şükür,iyiler..
ir-- sevindim..
(sacide ablaya bakıp) ayla ve elif ablaların niye gelmedilklerini biliyor musun.. sacide abla..

sacide-- yok da,çocuklarının yanına gideceklerdi.. dönmemiş olabilirler..
kuzenlerini merak ettim ,bende..
eren-- sahi niye yoklar..

ziya-- biz geldikkk..
ir-- (döndüm) iyi misin ne.. andık geldin iz...

ali abim.. hale,ziya,zuhal.. yasin,figen.. hep berabergeliyorlar bize doğru.. hepsi de çok şık..
kalktık tunayla hoşgeldiniz diyip,tokalaşıyoruz.. diğerleri de.. kalktılar..

ir-- figen,zuhal niye geciktiniz ..
figen-- biz Osmaniyeye gittik,annemlerin selamı var..
ir-- as.
zuhal-- bizde film çeviriyorduk canım..
ir-- konulu,konusuz..

zuhal-- tamamen doğaçlama.. ziya yoldan geldi,onu bekledim ben..
diğerleri gelmeyeceklerdi de..  ayıp olur dedi ziya.. ısrarımız sayesinde getirebildik, ergünü de..

ir-- hani,nerede..
zuhal-- geliyor..

ir--  mustafa beylerde,çok üzgünler.. koca adam ağlayacaktı neredeyse..sabah gelip, özür diledi bizden..
zuhal-- ergünden,annemlerden de dilemişler ..hepimiz üzgünüz de,değişen birşey yok..
içim almadı dememi yanlış anlayıp,beni konuşturmadığı için.. ziyaya yüklendim bende.. üç gündür,yeni konuşuyoruz daha..  neyse.. merhaba diyeyim bekliyorlar...

zuhal ve figen de sırayla tokalaşırlarken.. hemen masa getirilip birleştirildi..
sandalyeler servisler yerleştiriliyor..haleyle,ali abim annemlerin olduğu masaya gitmişler.. ziya ve yasin ,muazzez halamların yanındalar..

bekir-- ergün yok mu,zuhal..
zuhal-- geldi,bekir bey.. (kısık sesle ) yanında birisi daha var da, biz iremi alıştıralım dedik..

tu-- ama duyduk zuhal.. sen açık vermezdin,ne oldu..
tuğrul-- evlilik arefesi ,normal karşılamak lazım..
eren-- tuğrull,tren çarparsa kendine gelemezsin bak..

mustafa-- birisi kim..
zuhal-- (gülerek) yabancı değil,mustafa bey.. irem,çok şaşıracak da..bilerek söyledim tuna.. tuğrul abi de,kendi yaşadıklarını baz alarak halimi normal buldu ama eren abiyi dinlese keşke..

gönül-- (sarıldılar,öpüyorlar birbirlerini ) aldırma zuhal.. onlar da henüz normal değiller..

tuğrul--ela--orhan--eren--menekşe-- tu--ir-- hah hah hah..