3.bölüm...

geç saatte...
yavaşça kalktım yataktan.. kapıyı aralayıp ,ses var mı diye dinledim...

çıt çıkmıyordu...


babamın küçük odasına girdim...örttüm kapıyı da..
gizli bir şey yaptığım için... elim ayağıma dolaşıyordu..

masa lambasını yaktım,birşeye çarpmamak için...

gözlerim loş ışığa alıştığında...
aradığım çözüm, işte  karşımda duruyordu...

şimdi, bizim hayatımızın vazgeçilmezlerinden biridir.. kara avcılığı..

tabi tüfekler, fişekler... barut,saçma.. da öyle..
 hepimiz biliriz ,tüfek kullanmasını.. fişek doldurmasını..
 çiftlikte
gerekebiliyor diye babam öğretmişti..kendisinin de ,en büyük merakıdır zaten...
sık sık ava gider... köpeklerimiz vardır özel eğitilmiş...


evde ,küçük çocuk olmadığı için ve o odaya işi olmayan girmediği için...
kilitli değildir, tüfek dolabı..

zaten o anda,kilitli olsa da fark etmezdi .. benim için..
.kararımı vermiştim,alacaktım...

tüfeği aldım,dolaptan..  iki fişeği de, namluya sürdüm...
divana oturup...ellerim tetikte ,çenemin altına dayadım ...

bekleyecektim,nasılsa babam sabah namazına kalktığında, beni öpmeye gelecekti..
.yatakta olmadığımı görünce , arar diye düşünüyordum...

offf ,çok da sıcak... ağladım ya.. gözlerim de, nasıl ağrıyor...
 kapasam biraz ,dinlendirsem mi ki.....
......

ellerimi birisi açmaya çalışıyor, bir yandan da bağırıyor...


ah--- ireeemmmm...aç gözünü ,bana bak... allah kahretsin ,ne yaptın sennn....

boynumu kontrol edip.. başımı, sağa sola çevirince.. kirpiklerimin arasından baktım..
 tamamen açmadım ama .. ayıkmaya çalışıyorum..

babam, hala tüfeği elimden almaya çalışıyor ,delirmiş gbi...

ah--- kızıımmm... nermiinnnn ,nuriii...
çenemi sağa sola çeviriyor, sertçe..

uyuyakalmışım.demek ki... aklımı toplayacak
zaman da buldum.. ya..

annemin feryatlarını duyunca ,açtım gözümü...
 şaşırmıştı hepsi.

üstüme eğilmiş babamın gözleri parladı birden....
yeniden sertçe ,tüfeği almak isteyince iyice yapışıp..
fırladım,ayağa .... namluyu ,çenemin altına dayadım..

ir--- uzak durun benden...
ah--- bak seenn, şantaj yapıyorsun bana ha...  ne yaparsan yap,irem hanım...
kararım değişmeyecek...

annemin bakışlarını hiç umursamadan, babama döndüm...kararlı bir sesle...
ir---  peki, babacığım
hakkını helal et.. bir zamanlar, bir kızım vardı dersin...

dişlerinin arasından ,tısladı resmen.. kıpkırmızı olmuştu...
ar--- çek hadi..
çek tetiği...

nu---(abim atıldı..) .irem..abiciğim.... hadi canım ,bırak onu..

ir--- faydası yok abi.. hiç görmediğim tanımadığım bir adamla evleneceğime ..ölürüm daha iyi...

ne--- yavrumm yapmaa..

hepsine baktım tek tek...
tetiğe tam basarken,
 babamın tüfeği  elimden nasıl aldığını anlayamadım bile...
sanki donmuştum.. yavaşlamıştı görüntüler...

kesik kesik nefes alıyordu... öfkeyle sağ elini kaldırdı..

hiç kıpırdamadan önünde duruyordum...

yanağıma doğru indirirken.. abim bileğinden tuttu...

nu--- babaaa..

ah--- bırak elimi,bırakk.. 

elini bıraktı da..
nu--- bu komedi çok uzadı... önce bana vurman gerekecek öyleyse ..
diyerek önüme geçti...

bu sefer.. annem babamın kolunu tuttu ,indirdi yavaşça..

ne--- ahmet kendine gel.. tokat atmak da ne demek oluyor..  

babam, tüfeği divana koydu...
bana dönerek...
ah--- çantanı al.. çabuk.. benimle geliyorsun..
sana fazla yüz verdim demek ki..

odadan çıkınca..

abim,sarıldı bana...

nu---serserim, vuracakmıydın kendini..
ir---( titriyordum)... yok canım.. vururmuyum.. fişekler boştu...

ne---  (tüfeği alıp açtı,fişekleri eline alınca..rengi attı birden..
  kolumdan çekti...)  aptall... bunlar dolu.. bakkk...

ir--- (dehşetle fişeklere baktım.. doluydu sahiden de ) hiii...


babamın gürleyen sesini duyunca, kaptım çantamı..ikisini de öptüm çabucak..

ir--- annem merak etme,abi sende beni görmeye gel tamam mı...
herhalde sürgün yerim çiftliktir..


*****

Adana- Mersin karayolundan yeşiloba tarafına dönünce derin bir nefes aldım..
tahmin ettiğim gibi babam çitliğe götürüyordu beni..
o kızgınlıkla nikah memurunun önüne çıkaracağından korkuyordum.. ben...