1333.bölüm..


sacide-- iremm.. yeter..
muazzez-- yapma kızım..
firuze-- ağlatmasın rabbim..

zuhal-- alacağın olsun ..
irem-- zuhall.. gel vazgeç..
hülya-- bence de..
menekşe-- sizi ziyaya söylerim..
irem-- söyle.. ziya kimmiş..
zuhal-- kim olduğunu söylerdim de..yanlız değiliz..


gülerek ,zuhalin,yanaklarını sildim.. kağıt peçeteyle.... oturduğu
sandalyeyi çektim kenara..
irem--  vazgeçmedin madem..bekle beni..

bağlamamı kılıfından çıkarıp.. yerime oturdum.. akortuna bakıp..

irem--  kına tepsisini  alıp,oynayın bakalım..
hem ağlarım.. hem giderim desin gelin hanımlar.. hayal abla hadi..
hayal-- bana vazgeç demedin ki..
irem-- geçer miydin..
hayal-- .................

irem-- ee,daha ne.. (çalmaya başladım..)


sacide-- ne beceriler varmış iremde..
irem-- daha ne gördün ki,sacide ablaa..

alkışlar.. türküler.. oyun havaları  derken.. yoruldum.. ama herkesi de oynatıp eğlendirdim.. kasvet dağıldı.. hayal ablaya da,kına yaktı annem..


irem-- artık kaset çalalım.. parmaklarım ağrıdı.. ne zamandır dokunmamıştım bile..

gülderen-- dinlenin de.. yine çalın lütfen..
güzide-- bence de.. harikaydı..
irem-- amatörce birşeyler yapıyorum işte.. çalarım,sağolun..

gönül--  on parmağında on marifet var maşallah.. nermin hanım,ne mutlu size..

nermin-- sağol gönül.. bu marifetini bende yeni görüyorum..
irem-- zuhal kınamda çalacaksın..çalış demişti anne..

elif-- yeteneği çocukluktan belliydi..  zuhali,hülyayı,hayali iremi,figeni  böyle göreceğimiz ..hiç aklımıza gelirmiydi..
safiye-- onlar büyüdü,biz yaşlandık elif.. darısı senin kızlarına,herkesin çocuklarına olsun..
amin dedik..