Translate

9 Şubat 2012 Perşembe

47. bölüm..


 
tu---- (güldü..) iyi, ben anahatlarıyla.. anlatacaklarımı anlatayım.. diğerlerini, senin keşfetmene bırakayım... kendin öğren.. 
 
tam adım ertuna, 28 yaşındayım..  ilk,orta liseyi Adana da .. üniversiteyi İstanbulda okudum.. 
çiftlik hayatını bilirsin... hep kalabalıktık.. akrabalar.. çalışanlar.. yanımızda yaşayanlarla büyüdük.. 
annemi; hep çalışan.. sessiz bir kadın ,olarak .... 
 
 babamı da, tarlaları ..kara avı ve çapkınlıklarıyla hatırlıyorum.. çok gür bir sesi vardı.. sinirlenip,bağırdığı zaman çınlatırdı etrafı.. 
 
ikisini de, onbeş yaşındayken..  peş peşe kaybettim.. iki abim var.. ertuğrul ve eren... ertuğrul 3.. eren 5 yaş ,büyük benden..
ikisi de, inşaat mühendisi..  onlar, İstanbulda okuyorlardı... annemler öldüğünde.. 
ben burada yapayalnız kaldım...
 
 akrabalar çok da, herkes aldı payını..çekildi.. bir sami amcam ,bir de muazzez halam .. vefalı çıktılar... 
 
hakkımızı koruyup.. beni evlatları gibi gördüler... hiç evlenmemişti,ikisi de... 
halam , hayatta ve çok değerlidir benim için.. annemden çok emeği vardır ,diyebilirim..  
 
ir---- bugün niye halanla gelmedin,öyleyse.. tanışırdık.. 
tu---- ( gülümsedi ) Ankaraya gitmişti de, dönmesini bekleyemeyeceğimi söyledim .. rızasını aldım.. senden de,haberi var.. 
 
neyse, ben on sekiz  yaşına gelinceye kadar.. bazı nedenlerden.. ki, bunlar benim seçimim değil di.. 
abimlerle koptuk.. 
kardeş olarak,beni arayıp sormadılar bile.. 
 o zamandan bu yana..  daha da uzaklaştık yani.. 
 
ben , okulu kazanıp... istanbula gittiğim de de.. neredesin, ne yapıyorsun  demediler ... 
hiç ilgilenmediler.. ,görüşmedik bile.. 
 
eren abim ..tam Adanalıdır... babamın tüm huylarını almış..hovardanın tekidir.. nerde akşam,orda sabah misali.. bol hanım, bol para harcar... 
 
ertuğrul daha iyi, ona göre ... onda da bir hanım var.. ceza gibi.. gördün ya.. sende..  
 
sıkıldın mı... 
 
ir----  ( koltuğumda,döndüm iyice.. ) yooo.. küçük yaşta acı görmüşsün..sıkıntı çekmişsin.. yani sen,istemiyorsan anlatma... 
 
tu---- daha ,neler neler var da.. hatırlamak, acı veriyor.. gerçekten..
 aklıma geldikçe..abim var demek bile istemiyorum...
 onun için, senin abilerine imrendim ya..çok şanslısın o konuda... kimse beni, koruyup kollamadı... halam,amcam dışında.. 
 hep kendi kendime oldum... yanıma da, kimseyi yaklaştırmadım... kırılmamak için.. sevmedim,bağlanmadım....kontrolümü hiç kaybetmedim..
ta ki, seni görene kadar... sen, yıktın geçtin beni.. 
 
(gülümsedim.. içimden, sende beni diyorum.... ama.. sustum tabi... öyle içten anlatıyor ki..) 
 
okuldan ,bir çok arkadaşım vardır ama... tek yakın bulduğum, ilişkimizin kopmadığı .. ender dostlardandır.. bülent..  beraber, kalırdık 
yurtta,evde...onun ,hiç kimsesi yok..  
 
parasızlık çekmedim.. ama.. çok da ..çalıştım.. hazırı tüketmedim.. 
yazın,gezip tozacağıma.. buraya gelirdim..
abimler.. kurulu düzeni sömürdüler..
ben,hep işçilerin başında durdum..ekimden, hasata kadar.. her detayı öğrendim...
 
okul beni, burslu amerikaya göndermişti... iki aylığına... 
 
birirdikten sonra.. tekrar gittim..master yaptım... 
dört yıldan sonra... gelir gelmez... dut ağacından..sen düştün gönlüme...
 bir daha iflah olmadım,zaten...
 
 şimdi,beni.. yaptıklarımı daha iyi anlıyorsundur umarım... aceleciliğimi, ısrarımı.. sevgiye olan açlığımı.. yanımda olmanı
niye, o kadar çok istediğimi.. ilk defa birisine bağlanmak ... sevmek,en azından seninleyken.. kontrolsüz olabilmek istiyorum...
 
 beklemek ,artık acı veriyor bana...
 
çünkü.. mutluluğu,yuva sıcaklığını.. samimiyetini  hiç tatmadım.. 
buldum, kader karşıma seni çıkardı.. şimdi ,sana ulaşmak için..var olan.. engelleri yıkmak,ortadan kaldırmak istiyorum..
 
(döndü bana...) çok şey mi istiyorum ,sence... 
 
başımı salladım hafifçe... "yok" der gibi.. 
 
kahvemizi içerken ,bir sigara ikram etti.. 
 
beni düşünceli görünce.. 
tu--- ne oldu,irem.. niye canın sıkıldı.. 
ir--- hiçç.. 
tu--- neden söylemiyorsun.. anlattıklarım içinse.. artık çok önemli değil..  bir düzene koyduk ..abimlerle olan.. ilişkimizi.. 
maddi anlamda bir bağımız var.. sadece.
ir---- yok yokk.. ben şeyy.. cuma günü olsun mu diyecektim.. 
 
yüzüne yayılan ,geniş gülümsemeyi .. gözlerinin ışıltısını ,sevincini  görünce..  onun hissettiği mutluluğu.. taa içimde hissettim..  
 
tu--- ( uzanıp, elimi tuttu ) ciddi misin.. 
ir--- evet.. 
tu--- canımmm.. çok sevindim.. diğer eveti ,ne zaman diyeceksin acaba.. 
ir--- elindekiyle yetin, canımmm.. 
tu--- hahaha..  umudumu kaybetmiyeceğim.. 
ir--- tabi tabi.. saat 12 olmuş.. kalkalım mı.. 
nuriyi merak ediyorum.. 
tu---  tamamm.. evine götüreyim.. nuriyi gör..konuş.. 
 
ir--- ee..  
tu--- gecikiriz diye, izin aldığım halde.. abinle görüştüreceğim işte..sonrasını da,sorma.. 
 
ir---- tunaaa.. 
tu--- ( mest oldu, öyle güzel bakıyor ki.. ) mmm... canımm.. 
ir--- ( gülümsedim ) yarın okul var, biliyorsun değil mi.. ben uykusuzluğa hiç dayanamam.. sen dün de,uyumamışsın.. başka zaman gideriz ha.. 
 
tu--- olmazz.. hadi gidelim..
ir--- ( gözlerimi kısıp ) ay inanmıyorum.. hesabı ödemeden kaçacakmıyız.. yani.. paran bitti, değil mi.. 
 
öyle içten bir kahkaha attı ki.. 
 
tu--- iremm.. çok çok tatlısın.. 
 
kaldırdı beni ,elimi tuttu sıkıca.. kapıya doğru.. giderken.. restoranın sahibiymiş.. onunla selamlaştılar ,merdivenleri indik.. 
 
biz arabaya doğru yürürken..... nuri elleri cebinde , yere bakarak.. ağır ağır geçti yanımızdan...  hiç bizi görmedi bile.. 
 
ir--- tunaa, başka planlardan vazgeç.. abimin 
bana ihtiyacı var gibi ,görülüyor.. 
tu---  peki..  nurii.. 
elimi çektim hemen.. 


Hiç yorum yok: