115.bölüm..

 

er--- (bana elini uzattı... ) tanıştığıma ,çok memnun oldum irem... keşke,başka şartlarda konuşabilseydik.. 

ben,böyle bir konuyla beni hatırlayacağın için çok üzgünüm.. 

 

ir--- (tokalaştık.. ) ben de,çok memnun oldum .. eren abi.. 

 ben, seni nikahıma geldiğin halinle hatırlayacağım...hiç dert etme..

ama biz götüreceğiz sizi.. havaalanına.. ne bekliyoruz ki.. içeriye girelim .. daha zaman var,buradan yakın nasılsa.. 

 

tuğ--- ısrar etme, irem... hepimizin ,tek ortak noktası.. doğru yada yanlış..inatlığımızdır herhalde... 

aramızdaki  tuhaf gerginliğin.. burada..  bu şekilde ,patlak vereceğini hiç düşünmemiştim.. 

kime kızacağımı şaşırdım...herkes kendi açısından haklı .. ama... off neyse...

 

olumsuzluklara rağmen ,çağırdığınız için teşekkür ederim.. bir umutla.. aile olabilmek için.. fırsat doğdu diyordum..  

ben tanıştığıma ve yanınızda olduğuma çok memnunum.. umarım ,mutlu olursunuz.. 

 

(sessizce tokalaştık onunla da... 

 

tunaya döndüm.. adım atmayı istiyor da, cesaret edemiyor gibi... görünce... ) 

 

ir---- bir dakika ,izin verin bana... tuna ,evin anahtarı alabilir miyim.. .. 

 

 anahtarı çıkarıp ,verdi bana.. üçüde,park alanında..  ayrı yönlere doğru..geziniyorlardı ,ben içeri girdiğimde.. 

 

aceleyle mutfaktan,bir avuç kağıtlı çikolatayı çantama koydum .. 

askıdan da, arabamın anahtarını.. alıp.. kapıyı kilitledim... 

 

abimler konuşuyorlardı.. 

gülümseyerek, gittim tunanın yanına... kısık sesle.. 

 

ir--- tuna ben götüreceğim,itiraz etme.. 

tu---- ireemmm... 

 

ir----(fısıldadım ) ne tuna ,ne.. senin arabana binmek istemiyor, kırılmış işte...

demek bir kalbi varmış ve sen onu yaraladın .. istediğine ulaştın.. seni fark ettiler.. 

ama beni böyle ,hatırlasınlar istemiyorum... kocasının dediğinden, dışarı çıkamayan ..

pısırık biriymişim gibi.. anlıyor musun..

bu da, bana hiç uymuyor çünkü... 

şimdi, itiraz etme de ..benimle gel hadi.. 

 

tu---( yüzünü buruşturdu..)  ireeem.. 

 

ir---- söyle tunaa'mm.. 

tu---- etkin inanılmaz.. 

ir--- (gülümsedim...sonra abilerine dönerek... ) eren abi,tuğrul abi.. .. buyrun lütfen.. benim arabamla gidelim.. 

 

er--- (gülerek yaklaştı... ) hadi ya... götür bakalım.. gelin hanım...bu olur işte...

 

açtım arabayı... üçü beraber.. eşyaları kamyonetten getirip, bagaja yerleştiriyorlar.. bende arabaya oturdum.. duyuyorum onları.. 

 

tuğ--- tuna onu koyma.. 

tu--- niye.. 

er--- halama almıştık onu.. dönerken uğramayı 

planlıyorduk ama olmadı.. sen bizim adımıza 

verirsin artık.. 

tu--- vermem.. nasılsa geleceksin.. kendin götürürsün.. 

 

tuğ--- bozulur oğlum.. güllü lokum aldık.. eren çok severdi,dedi..  yesin kadıncağız..

ben de böreklerine ,reçellerine hastaydım.. birde kucağına yatırıp.. saçımı okşayarak masal anlatmasına ama hepsi mazi oldu artık.. 

 

tu--- erenle sende gel ,öyleyse.. 

tuğ--- kabul edeceğini bilsem,gelirdim..  masal  da,anlatmaz.. herhalde..

 

tu--- bilemezsin doğru.. dün gece gittiğiniz halde,cesaret etseydiniz..öğrenirdin.. her nasıl olduysa, görmüş sizi.. 

tuğ---.................... 

er---..................